19 Nisan 2010 Pazartesi

Kargaşa da yürek

Zıtlar kaçtı zıtlardan nasıl ki kaçar ceylan aslandan dayanamaz kaçar

çığ dağlardan ne kadar anlar insan haklardan?Çukura düştün
havaya bakmaktan ödelek oldun ödünü kopartmaktan öldüremezsin
ölümü ne kadar uğraşsan da sen bir hiçsin!Düşünmekten kork kör gibi
titreye titreye adım at kaza gelince feza darlaşır,tedbirsizlik gerçekten de
pişmanlık verir.Sen hem her şeysin hem ne musibetsin
Cebrail gibisin bazen seçemedin hala acaba hangisi sensin.Biraz alsan kaile
ne zaman bitecek söyle bu ölü kaylule evet o adam benim kalbi param parça
kalbimi alıp gidiyorum hadi bana güle güle yorgunum yoruldum gide
gele güme varmaya gidiyorum yarımdan tüme
bulunur Ebu Cehil her bir Ahmede.Ahh!Ama acı yine mi?hay hay
o da tanrı misafiri tay tay öğretir sana yürümeyi vah vah dersin sırıtır kalır
dişlerin yüzünde yanınca suratın boğulurken istersin herkes ipinle
kuyulara insin.Hem suçlusun hem yalancı!
Hem haksızsın hem ısrarcısın sen ne kancıksın sükse yapar kendisi dünyalıktır emeli

utanmasa diktirir heykelini pes dersin sonra alışır ona nefsin şimdi canıma mı deysin?
Hayda dünya pay sonrası payda Umut al bunu böyle kayda ibret sana uzayda ayda
bilende fayda akibet hayra var bir geri dönüş hep müstesna gelirse can boğaza
kesilir candan her bir aza kapanır kapılar bir bir surata.yok ihtiyacım görmeye keramet
döne döne yandım oldum avare kim sana olmaz ki deli divane hikayem oldu şem ile
pervane hadi bir garet et kalk bir zahmet et gel bir yardım et bu mudur asalet?
Hadi itiraf et durma devam et eh be mübarek sen yalancısın!Olmaz bir bir daha
bu böyle olmaz kim gider de gönlüm kalmaz şu kefenleri kalbim almaz istesem
olmaz kaderde yazmaz var dedi nefesin kıymetli bize bakar hep heybetli
gönlüm yine sana meyletti densin arkamdan rahmetli.Ama kargaşada kaldı hep bu yürek paramparça bıraktın sen hep beni.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder