Umudunu ekmiş yarını bekler Gözünde damlalar hayalini pisler Bu suret benim değil der hayat taktı maskemi Eli silahlı bu katiller haram etti gülmeyi Ya doğmadan ölmek ya yarına varmak Ya da savaşlar ortasında savunmasız çocuk olmak... Hangisi kâr cevap verin şu ufaklığa Henüz 1 yaşında ışık tutun karanlığına Aydınlığa kanat çırpan beyaz bi güvercinin Körler aleminde dağladılar gözlerini Umulmadık savaşlar ortasında kaldı umut Masum diye gözetmeden yok ettiler düşlerini Yüzündeki matemini göz yaşıyla silen çocuk Boş yere bekleme adresi yok yarınların Reva görüldü ölüm soğuk bir yatakta Hiç tereddüt etme hadi tükür yüzüne insanlığın. İnandı çocuklar,avundu çocuklar Güzel günler masallarda inanmayın çocuklar İnsan olma erdeminden uzak bu adamlar Ruhun Şad olsun be Nazım "Büyümez Ölü Çocuklar" ...
Hiroşimada öleli
Oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım,
Büyümez ölü çocuklar
Güneş doğmadan önce doğuda uyanır askerler Simada aynı endişeyle cenkte ölümü bekler Geceyi pervazında izleyen ufak bir yüz Mermi ışıklarını havai fişek zanneder. Bak bugün de analar ağlamış be pirim Tek taraflı bir gemi dönmez askerler birim Kapaklar açıldığında şans sizinle olsun Biz dua ederiz candan yeter ki bunu bilin Neden çocukları ceset torbalarına tıktınız Onlar yaramazdı da ondan mı bıktınız Yarının ki umutlarını alimlerini çaldınız Güneş Doğuda doğmaz artık farkında mısınız ? Şimdi güler yüzler görmek zor Şırnakta Şimdi güler yüzler görmek zor Hakkaride Şimdi güler yüzler görmek zor Filistinde Şimdi hep gülen yüzler neden Batıda
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder