21 Ekim 2009 Çarşamba

çocuk


O bir çocuktu!

Mavi,yeşil gözleri

Elbiseleri ikişer dikişli birbiri üzerine
Elindeki umut mu yeşerttiği
beyaz kavonoz içinde

Bilse gelir miydi bu kara çalınası
Dibe vurası dünyaya
Gelir’di elbet,

Yaşamak için yaşamına konardı kanatlarıyla
Yumulan gözleri henüz ömrünün altısında

O bir çocuktu!
Zaman geçti...
Yürüdü
Koştu
büyüdü...

Zamanın telaşına...
Gökyüzünün mavisine, nasıl kapılmasın ki!
kapıldı

Aldandı yamaçlardan bedeni sarktı
ayağı kaydı

Kaydırılan ayak;
kaygandı
Konamadı yaşamına kanatlarıyla...

Mavi,yeşil gözleri o bir çocuktu henüz!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder